 Main Page / Poems 

Hé zigeunervrouw

Погадяй мне, цыганка, на медный грош
,растолкуй, отчего умру.
Отвечает цыгантка, мол, ты умрешь,
не живут такие в миру.

Станет сын чужим и чужой жена,
отвернутся друзья..враги.
Что убьет тебя молодой? Вина.
Но вину свою береги.

Перед кем вина? Перед тем, что жив.
И смеется, глядит в глаза.
И звучит с базара блатной мотив,
проясняются небеса.


Hé zigeunervrouw, vertel voor een cent of wat
waaraan ik dood zal gaan.
De zigeunervrouw zegt: jij gaat dood omdat
zulke mensen niet kunnen bestaan.

Vriend en vijand keren zich af,
je zult je vervreemden van zoon en vrouw.
Waar je dood aan gaat, jongeman? Aan schuld.
Maar behoed hem, die schuld van jou.

Jegens wie dan schuld? Jegens jezelf, omdat je leeft.
En ze kijkt in mijn ogen en lacht.
Van de markt komt een dievenlied aangezweefd
en de hemel onthult zijn  pracht.

vertaling Anne Stoffel